عشق و ریاضی
شعری از پروفسور هشترودی در مورد ریاضیات
منحنی قامتم ، قامت ابروی توست
خط مجانب بر آن ، سلسله گیسوی اوست
حد رسیدن به او ، مبهم و بی انتهاست
بازه تعریف دل ، در حرم کوی دوست
چون به عدد یک تویی من همه صفر ها
آن چه که معنی دهد قامت دلجوی توست
پرتوی خورشید شد مشتق از آن روی تو
گرمی جان بخش او جزئی از آن خوی توست
بی تو وجودم بود یک سری واگرا
ناحیه همگراش دایره روی توست
( پروفسور هشترودی )
نظرات شما عزیزان: